بررسی تأثیر تغییر وضعیت بر شدت و وسعت کمردرد بیماران بعد از آنژیوگرافی قلبی

سابقه و هدف: با توجه به رشد فزاینده بیماری های قلبی عروقی و اهمیت روش های تشخیصی و عدم وجود تحقیقی در مورد اثر تغییر وضعیت در زمان استراحت در تخت بر شدت و وسعت کمردرد بیماران بعد آنژیوگرافی، این تحقیق در بیماران تحت آنژیوگرافی قلبی در بیمارستان طالقانی در سال 1385 انجام گرفت. مواد و روش ها: پژوهش حاضر یک کارآزمایی بالینی است. تعداد130 بیمار به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند (65 مورد در هر گروه). وضعیت بیماران در هر دو گروه در ساعت اول خوابیده به پشت بود و سپس گروه مداخله هر ساعت به ترتیب در وضعیت های خوابیده به پشت با افزایش زاویه سر تخت به 30 درجه و نیمه نشسته تغییر وضعیت داده شد. وضعیت گروه کنترل در تمام ساعت ها خوابیده به پشت بود. عوارض عروقی و وسعت کمردرد با چک لیست و شدت کمردرد با مقیاس عددی درد بررسی شد. یافته ها: هیچ کدام از واحدهای مورد پژوهش در گروه مداخله و کنترل دچار خونریزی، هماتوم و ترمبوز شریانی نشدند و تفاوت معنی داری از نظر بروز عوارض عروقی بعد از آنژیوگرافی بین دو گروه وجود نداشت. شدت کمردرد در گروه مداخله نسبت به گروه کنترل به طور معنی داری کم تر بود (001/0p<). وسعت کمردرد در گروه مداخله کم تر از گروه کنترل بود، هرچند که این اختلاف معنی دار نبود (07/0=p). نتیجه گیری: تغییر وضعیت بیماران پس از آنژیوگرافی قلبی بدون افزایش عوارض عروقی باعث جلوگیری از ایجاد کمردرد و تخفیف شدت آن می گردد